TORRENT
26/10
Mumbai’de hemşire Prabha’nın rutini, eski kocasından beklenmedik bir hediye aldığında altüst olur. Genç oda arkadaşı Anu, erkek arkadaşıyla yakınlaşabileceği şehirde bir yer bulmaya çalışır ancak boşuna. Yönetmen Payal Kapadia ve All We Imagine As Light oyuncu kadrosu, Cannes’dan ve daha fazlasından aldıkları en dokunaklı tepkileri paylaşmak için yeniden bir araya geliyor! 2024’te Cannes Film Festivali’nde prestijli Grand Prix ödülünü alan ilk Hint filmi olan bu film, Mumbai’de yaşayan bekar kadınların karşılaştığı zorlukların çoğunu dramatize ediyor ve dayanıklılıklarını vurguluyor. Buradaki tüm kadınlar aynı hastanede hemşireler, ancak benzerlikler burada sona eriyor, çünkü her birinin kendine özgü sorunları ve hatta çözümleri var. Arzu, korku, pişmanlık ve duygusuz sabır, hikaye sessizce açılırken sürekli değişen duygulardır. Muhtemelen en büyük varlık, karakterler arasında olağanüstü zengin ve düşünceli diyaloglar sunan senaryodur. Arsadaki aksiyon miktarı, insanların birbirlerine karşı alışılmadık derecede dürüst ve savunmasız olabilecekleri, hatta yalan söylediklerinde veya bir duruş sergilediklerinde bile, konuşmalar için bir iskele sağlamak için yeterli hissettiriyor. Oyunculuk tekdüze bir şekilde mükemmel ve yazının seviyesine yükseliyor — birkaç baştan çıkarıcı gevşek uç olmasına rağmen hiçbir yanlış not yok. Görüntü yönetmenliği ve düzenleme de karakterlerin etkileşimlerinin sessiz yoğunluğunu tamamlayan, yansıtıcı, biraz mesafeli bir atmosfer yaratmada çok iyi. Filmin belgesel öğeler içerdiği veya kesinlikle bu tür bir his yarattığı birkaç noktada kopukluk daha da artıyor. Müzik ve nasıl çağrıştırıldığı konusunda her zaman çılgın değildim, ancak bu birçok kişinin paylaşmayabileceği küçük bir şikayet. Başka bir eleştirmenin bu filmin “ödül yemi” olarak tasarlandığı iddiasına itiraz ediyorum. Bana göre, bu filmde alaycı veya manipülatif olarak kategorize edilemeyecek kadar fazla yürek ve dürüstlük var — kesinlikle önemli bir hikayeyi ilgi çekici ve güzel bir şekilde anlatmaya çalışan diğer filmlerden daha fazla değil. Ve bu film, giderek mezhepçileşen ve püritenleşen Hindistan’da iyi karşılanacağını hayal edemediğim birçok risk alıyor. “All We Imagine as Light”ı şiddetle tavsiye ediyorum.